Plannen.. plannen zat.
Wie de me afgelopen week voorbij heeft zien komen, heeft ook m'n dilemma's meegekregen.
Ja echt, ik kan het niet genoeg benadrukken, maar ik ben ook een mens!
Vorige week vrijdag lag ik rond deze tijd klaar in m'n sexy outfit om naar de OK gereden te worden, infuusje er in (altijd kl★te met die aders die weg zijn als er een naald aankomt) proberen te ontspannen en me overgeven aan de situatie.
Als ik zo aan het werk ben en met de kids aan de gang, van alles regelen, sport, avondeten verzinnen (echt! zo'n gedoe!) school en de rest van alles die werkende moeders herkennen, verzucht ik regelmatig dat ik best een weekje niks zou willen.
En dat komt natuurlijk zelden voor.
Maar ben er altijd aan toe :D
Ik heb hier en daar ochtendje voor mezelf of een dagje.
Het zijn altijd momenten.
Dus een weekje niks lijkt me heerlijk.
Je hebt mensen die zich vervelen.
Ik.verveel.me.nooit.
Echt niet.
Ik heb altijd zo'n lijst met wat ik graag wil doen als ik tijd heb.
Veel daarvan probeer ik tussendoor dus gewoon in te plannen.
Want daar word ik blij van.
Maar er zijn ook zat dingen die op die lijst blijven.
En daar zou ik nu wel een weekje voor willen inplannen. (En dat ga ik nu doen ook!)
Nu mocht ik afgelopen week dus rustig aan doen.
En had ik bijvoorbeeld voor m'n werk nog weinig ingepland.
Ik wist niet hoe het ging lopen met dat operatie gedoe.
Misschien was ik er zo weer bovenop.
Maar misschien ook niet.
Hier en daar stond een afspraak, de coach calls gaan gewoon door.
En ik had een online workshop ingepland.
Lukte allemaal best.
Wat niet zo lukte was het herstellen.
Ik mocht de eerste 2 dagen niks.
Ja op de bank of in bed.
Het waren wazige dagen vol rust en horizontaal op de bank.
Maandagmorgen dacht ik; nou ik ga maar eens aan het werk.
En die middag dacht ik: plat.
De hele week ging dat door.
Wat een tegenvaller zeg.
Kleine ingreep dus ik dacht snel herstel.
Nu heb ik dus de afgelopen week 's middags op de bank gelegen.
M'n buik ging in de weg zitten als ik langer bleef zitten.
Echt niet fijn.
Dus plat maar weer.
En ken je dat: nu mag je eindelijk rustig aan doen.
Dan is het niet leuk.
Want ik voel m'n lijf.
Wazig hoofd, dus niks heerlijk lezen.
Ja tijdschriftje, maar meer ook niet.
Wat dan? Op m'n telefoon maar en ach ja een leuke serie op Netflix.
Daar ga ik nu wel lekker snel doorheen.
Ik heb er nog 1 op m'n lijstje staan.
Dus dit weekje niks doen is niet zoals ik het graag zie.
Overgeven en je er bij neerleggen maar weer.
Ik voel me moe worden en kijk op de klok, ja bij 1 uur.. dus straks weer...
Het komt vast allemaal goed en ik heb zeker niks te klagen, maar leuk is anders.
Wat wel leuk is, is de serie die ik kijk, Heartbreak High, over een highschool in Australië.
Jeugdsentiment want ik keek het toen ik zelf puber was.
Ben je van mijn leeftijd dan ken je het misschien wel.
En wat ook leuk is, is dat het wel steeds beter gaat, dus dat ik niet meer de hele middag op de bank moet.
Maar ook tussendoor even wat anders kan doen.
Herstellen gaat wel dus, als ik maar rustig aan doe.
En dat is, zelfs voor mij met dat luie beest op m'n rug, wel een dingetje.
#spreadthelove
★
Esther
PS Heb je al gezien dat ik een gratis online workshops hou om dames kennis te laten maken met mijn Is dit nu alles?! methode?Check de Gratis pagina!
Reactie plaatsen
Reacties