Hoe ik door blijf gaan en optimistisch blijf.
Volg je me overal op social media dan is het je niet ontgaan dat ik in korte tijd 2 katten verloren ben. Tijdje terug werd onze stoere Sor met z'n satijnzachte vacht en brutale blik dood aan de kant van de weg gevonden. Hij was aangereden. Dit jonge katje was net een jaar en wat maandjes oud. En gisteren moest kater Bo uit z'n lijden verlost worden. Hij was inmiddels 11 jaar en zo'n vaste aanwezigheid in huis dat het maandagmorgen gelijk op viel toen hij niet binnen was. Ik vond ook 2 druppels plas, dus ik wist dat het foute boel was. Hij heeft steeds gruis in z'n blaas en dit keer werd dit fataal.We aaiden hem extra maar het gewone spinnen bleef uit, hij zat echt niet lekker in z'n vel. Bij de dierenarts moest ik de keuze maken, of een heel traject starten of in laten slapen. Toen ik zei: "ik wil dat hij geen pijn meer heeft en geen stress van de pijn, dus ik kies ervoor om hem in te laten slapen", begon hij weer te spinnen. En dat is tie blijven doen tot hij diep in slaap was.